شکرالله صنیع زاده؛ میناکار و نگارگر با آثار ماندگار در تاریخ هنر ایران
آرش امجدی
به گزارش خبرنگار پایگاه اخبار ساخته‌ها؛ امروز سه‌شنبه بیست و پنجم بهمن‌ماه 1401 خورشیدی، 331اُمین روز سال جاری، برابر است با بیست و سوم رجب 1444 هجری قمری و چهاردهم فوریه 2023 میلادی.
39 سال پیش در چنین روزی در سال 1362، شکرالله صنیع‌زاده ـ میناکار، نگارگر، مذهّب و گل و بته‌ساز ـ بدرود زندگی گفت.
شکراللّه صنیع‌زاده فرزند «عبدالمحمود غفاریان»، از نوادگان دختری «میرزا عبدالحسین خان نجف‌پور» ملقب به «صنیع همایون» نقاش بنام عصر قاجار، بود که در زمستان سال 1285 در «محله درب امام اصفهان» به دنیا آمد. دوران تحصیلات ابتدایى و متوسطه را در «مدرسه اقدسیه» اصفهان طی کرد. مدتی را هم نزد پدربزرگ مادری‌اش عبدالحسین خان صنیع همایون به فراگیری مینیاتور گذراند. همچنین در محضر استادانی چون «مصوِّرالمُلك» و «حاج میرزا آقا امامی» به فراگیری فنون تذهیب و مینیاتور پرداخت، اما در نگارگری مهارت ویژه یافت.
وارد کردن ابزارهای میناکاری از خارج، برپاکردن نمایشگاه دائمی در اصفهانِ دهه 20
صنیع‌زاده در آن زمان برای وارد کردن کوره، ابزارها و رنگ‌های مربوط به میناکاری، از یاری‌های «مسیو شونمان» مهندس آلمانی فعال در صنعت ایران بهره‌مند شد و توانست نگارگری و میناکاری را رونق بخشد. شکرالله صنیع‌زاده در سال 1320 کارگاهی در اصفهان برپاکرد که بخشی از آن به نمایشگاه آثار هنرمندان، بخشی نیز به فروشگاه صنایع دستی اصفهان اختصاص یافت. در واقع مجموعه‌ای از آثار هنری و صنایع دستی هنرمندان، هنرآموزان و هنرجویان اصفهانی در این مکان در معرض نمایش گذاشته شد. بدین ترتیب بود که در بین سال‌های ۱۳۳۵ تا ۱۳۵۵ این فروشگاه به نگارستانی اثرگذار و معروف تبدیل گشت که گردشگران داخلی و خارجی نیز از آن بازدید می‌کردند. مجموعه این فعالیت‌ها موجب شد هنر فراموش‌شده میناکاری دوباره زنده شود و گسترش بسیاری پیدا کند. صنیع‌زاده پس از آن، از این مکان به عنوان نگارستان، نمایشگاه و فروشگاه دائمى آثار خود نیز استفاده می‌کرد.
جوایز و آثار ماندگار استاد صنیع زاده
او در طول زندگی موفق به دریافت انواع تقدیرنامه‌ها و نشان‌های داخلی و خارجی شد. دریافت دیپلم افتخار و نشان برنز در «نمایشگاه بین المللى بروكسل» از آن جمله است. آثار ارزشمندی از این هنرمند یگانه باقى مانده که برخی از آن‌ها عبارتند از: تابلوهاى بزرگ و برجسته مینایى، تقویم، ساعت و بشقابهاى بزرگ دیوارى و گلدان كه در نوع خود از آثار کم‌نظیر محسوب می‌گردند. آثار مینایی استاد نیز، از میناکاری‌های بسیار نفیس و ارزشمند در ایران به شمار می‌آید. تابلوی میناکاری و مطلای استاد صنیع‌زاده در «موزه جوهرات ملی بانک مرکزی»، و دو عدد آیینه بیضی مینایی وتذهیب‌شده از او، در کاخ موزه نیاوران چشم بینندگان را می‌نوازد.
استاد شکرالله صنیع‌زاده در 25 بهمن 1362 در 77سالگی در زادگاهش شمع وجودش خاموش گشت و در «آرامگاه تخت فولاد اصفهان» در خاک آرمید. یکی از آثار ارزشمند میناکاری استاد به عنوان تمبر یادبود صنایع دستی ایران، در سال ۱۳۸۷ چاپ شد. اصل این اثر در «موزه هنرهای سنتی و صنایع دستی تهران» نگهداری می‌شود. مراسم بزرگداشتی نیز به پاس سال‌ها فعالیت استاد شکرالله صنیع‌زاده در زمینه هنر، در 26 دیماه 1387 در محل کتابخانه مرکزی شهرداری اصفهان به همت «مرکز اصفهان‌شناسی» و «خانه ملل» برگزار شد. استاد «محمود فرشچیان» نقاش بلندآوازه ایرانی، هنر استاد صنیع‌زاده را تحسین‌برانگیز و ماندگار در تاریخ هنر ایران دانسته و تماشای آثار او را یکی از دلمشغولی‌های دوران نوجوانی خود خوانده است.
بازنویسی، تنظیم و اجرا: آرش امجدی
تهیه‌کننده: انسیه سمیع‌پور
موسیقی استفاده‌شده در این پادکست:
آلبوم: حاصل عمر (کمانچه: اصغر بهاری/سنتور: فرامرز پایور/تنبک: حسین تهرانی)
بخش اول: قسمتی از پیش‌درآمد ساخته رکن‌الدین مختاری
بخش دوم: عشاق
انتهای پیام/
برچسب ها
