درگذشت ستار خان
امروز چهارشنبه بیست و پنجم آبان ماه 1401 خورشیدی، برابر است با بیست و یکم ربیع الثانی 1444 هجری قمری و شانزدهم نوامبر 2022 میلادی.
به گزارش خبرنگار پایگاه اخبار ساختهها؛ 108 سال پیش در چنین روزی در سال 1293، ستار خان ـ مبارز راه مشروطیت ـ درگذشت.
ستار قرهداغی در سال 1245 در قرهداغ آذربایجان به دنیا آمد. در جوانی به جرگه جوانمردان «محله امیرخیز تبریز» درآمد و به دفاع از حقوق طبقات زحمتکش در مقابل افراد شرارتپیشه و قاطرچیان دربار ولیعهد قاجار برخاست. او در درگیری با مأموران دولتی دستگیر شد و مدت دو سال در «زندان نارینقلعه» محبوس بود. بعد از مدتی، از زندان گریخت و از آن جا به مرند رفت.
ستار خان به واسطه شجاعت و مهارت در فنون جنگی، با رضاقلی خان سرتیپ ـ رئیس قرهسوارانِ راه خوی، سلماس و مرند ـ آشنا شد و از طریق این آشنایی رفتهرفته در شمار تفنگداران ولیعهد قاجار درآمد و لقب خانی گرفت. با وقوع انقلاب مشروطه فصل جدیدی در زندگی ستار خان گشوده شد. او که تعدّی و تجاوز ظالمانه مأموران دولتی قاجار را لمس کرده بود، دست از آستین انتقام برآورده، با دولتیان به مبارزه برخاست.
ستار خان رهبری مجاهدان تبریز و ارامنه و قفقازیها را در مبارزه با 35 تا 40 هزار نیروی دولتی بر عهده گرفت و با یاران خود و باقر خان مدت یک سال در برابر قوای دولتی ایستادگی کرد و مانع تصرف شهر تبریز به دست نیروهای دولتی شد.
ستار خان در زیر فشار دولت روس، دعوت جمعی از ملّیون را پذیرفت و پس از آنکه در سال 1288 از سوی مجلس شورای ملی لقب «سردار ملی» گرفت، به سوی تهران حرکت کرد. در این سفر، باقر خان ـ سالار ملی ـ نیز همراه او بود. هدف دولت مشروطه از این اقدام این بود که به بهانه بزرگداشت ستار خان و باقر خان، در واقع آذربایجان را کنترل کند و مجاهدان تبریز را خلع سلاح نماید.
ستار خان در ورود به تهران، در «باغ اتابک (محل فعلی سفارت روسیه)» اقامت کرد. چندی بعد، به دنبال تصویب طرحی در مجلس شورای ملی مبنی بر تحویل سلاحهای مجاهدان و مبارزان غیرنظامی به دولت، یاران ستار خان از درِ مخالفت درآمدند و مانند دیگر افراد ناراضی از این طرح به آنان پیوستند.
یپرم خان ارمنی ـ رئیس نظمیه وقت ـ در مرداد 1289 «باغ اتابک» را محاصره کرد. درنتیجه، میان قوای دولتی و مجاهدان جنگ درگرفت که با شکست مجاهدان پایان یافت. در این میان، پای ستار خان مورد اصابت تیر قرار گرفت. ستار خان بعد از «واقعه پارک اتابک»، خانهنشین شد و چند سال بعد، در 25 آبان 1293 در تهران زندگی را بدرود گفت و بر خلاف وصیتش، در «باغ توتی» در کنار بقعه حضرت عبدالعظیم حسنی در شهر ری به خاک سپرده شد.
منبع خبر: آرش امجدی
انتهای پیام/