غلامعلی رعدی آذرخشی؛ مقام فرهنگی، شاعر و ادیب
به گزارش خبرنگار پایگاه اخبار ساختهها؛ امروز سهشنبه هفدهم مرداد ماه 1402 خورشیدی، یکصد و چهل و یکمین روز سال جاری، برابر است با هشتم آگوست 2023 میلادی و بیست و یکم محرم 1445 هجری قمری.
24 سال پیش در چنین روزی در سال ۱۳۷٨، غلامعلی رعدی آذرخشی ـ ادیب، شاعر و از مقامات فرهنگی ایران ـ بدر.د زندگی گفت.
غلامعلی رعدی آذرخشی در سال ۱۲۸۸ در محله ششگلان تبریز به دنیا آمد. پدرش محمدعلی افتخار لشکر، مستوفی و دیوانی بود و خاندان پدری پشت در پشت نظامی و دیوانی بودند. رعدی تحصیلات متوسطه را در دبیرستان فردوسی تبریز به پایان برد. در سال ۱۳۰۶ در تهران به تحصیل در دانشکده حقوق و علوم سیاسی پرداخت. پس از دریافت گواهینامه لیسانس حقوق، در سال ۱۳۱۵ برای ادامه تحصیل به پاریس رفت. مدتی نیز در ژنو تحصیل کرد و سرانجام در رشته حقوق بینالملل و ادبیات تطبیقی دوره دکتری را به پایان رساند. پس از بازگشت به ایران در سال ۱۳۲۰ در وزارت فرهنگ مشغول به کار شد و مدیریت کتابخانه فنی وزارت فرهنگ و ریاست اداره کل نگارش را به عهده گرفت.
دکتر رعدی آذرخشی در ایجاد فرهنگستان ایران با محمدعلی فروغی و علیاصغر حکمت همکاری کرد و مدتی نیز عهدهدار ریاست دبیرخانه فرهنگستان ایران بود. در سال ۱۳۲۴ برای شرکت در کنفرانس یونسکو به اتفاق علیاصغر حکمت به انگلستان رفت. سپس به نمایندگی ایران در کمیسیون مقدماتی آن سازمان انتخاب گردید و به نیابت ریاست سازمان منصوب شد و پس از یک سال با سمت ریاست هیئت نمایندگی ایران در کنفرانس یونسکو در پاریس شرکت کرد که تا سال ۱۳۴۲ با داشتن عنوان وزیرمختاری و بعد سفیرکبیری، در نمایندگی دائمی ایران در سازمان یونسکو به خدمت اشتغال داشت.
دکتر غلامعلی رعدی مدتی نیز سرپرستی «مجله آموزش و پرورش» و ریاست هیئت تحریریه «روزنامه ایران» را بر عهده داشت. از او افزون بر کتابهایی چون «پنج آینه» و «جهانبینی فردوسی»، مقاله و سخنرانی و اشعار فراوانی در روزنامهها و مجلات ادبی و علمی مهم نیم قرن اخیر به چاپ رسیده است. شعر معروف او ـ نگاه ـ از شاهکارهای معاصر ادبی ایران است. این بیت مطلع آن شعر است: «من ندانم به نگاه تو چه رازی است نهان، که مرآن راز توان دیدن و گفتن نتوان». از دیگر کارهای فرهنگی وی تأسیس «دانشکده ادبیات دانشگاه ملی ایران» در سال ۱۳۴۷ بود.
دکتر غلامعلی رعدی آذرخشی ـ ادیب، شاعر و مقام فرهنگی ـ در ۱۷ مرداد ۱۳۷۸ در ۹۰ سالگی در تهران شمع وجودش خاموش گشت.
موسیقی استفادهشده در این پادکست:
آلبوم: بودن و نبودن
قطعه: آب روشنایی است
آهنگساز: بردیا کیارس
بازنویسی، تنظیم و اجرا: آرش امجدی
تهیهکننده رادیویی: انسیه سمیع پور
کانال تلگرام «دیروز همینجا»:
https://t.me/diroozhaminja
انتهای پیام/