زادروز استاد دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری اخبار ساخته‌ها؛ 83 سال پیش در چنین روزی در سال 1318، محمدرضا شفیعی کدکنی ـ ادیب، شاعر، مصحح، محقق و پژوهشگر ـ متولد شد.

محمدرضا شفیعی کدکنی در 19 مهر 1318 در روستای کدکن از نواحی نیشابور قدیم زاده شد. پس از فراگیری مقدمات علوم دینی نزد پدر، تحصیلاتش را در حوزه‌ی علمیه‌ی‌ خراسان دنبال کرد. در آن جا محضر استادان بزرگی چون حاج شیخ هاشم قزوینی و ادیب نیشابوری را درک نمود. برای ادامه‌ی تحصیل به دانشکده‌ی ادبیات دانشگاه مشهد رفت و در رشته‌ی زبان و ادبیات فارسی دانشنامه‌ی لیسانس گرفت. سپس در دانشگاه تهران دوره‌ی دکتری زبان و ادبیات فارسی را به پایان رساند.

استاد دکتر شفیعی کدکنی شعر نیز می‌سراید و م. سرشک تخلص می‌کند. او در سال 1344 با انتشار کتاب «زمزمه‌ها» توانایی خود را برای نخستین بار در سرودن غزل نشان داد. استاد شفیعی کدکنی پس از مدتی، قالب سنتی در سرودن شعر را رها کرد و به شکل و زبان شعر نیمایی روی آورد. وی شعر غِنایی و تغزّلی را کم و بیش کنار گذاشت و به شعر اجتماعی و حماسی پرداخت. از آثار شعری این پژوهشگر، ادیب و شاعر نامدار، «در کوچه باغ‌های نشابور»، «مثل درخت در شب باران»، «بوی جوی مولیان» و «از بودن و سرودن» است و نیز «هزاره‌ی دوم آهوی کوهی».

دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی در عرصه‌ی تألیف، ترجمه، تصحیح متون کهن و نقد ادبی آثار متعددی دارد، از آن میان: «صور خیال در شعر فارسی»، «موسیقی شعر»، «تازیانه‌های سلوک» و «بیدل، شاعر آیینه‌ها». تصحیح «غزلیات شمس تبریزی»، «اسرارالتوحید»، «تاریخ نیشابور» و ترجمه و تصحیح «البِدء و التّاریخ» نیز از اوست.

استاد دکتر محمدرضا شفیعی کدکنی ـ ادیب، پژوهشگر، مصحح و شاعر نامدار روزگار ما ـ امروز 83امین شمع زندگانی‎ خود را روشن می‌کند. سال‌هاست که روزهای سه‌‎شنبه‌ی هر هفته در دانشکده‌ی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران، جویندگان دانش از هر کجای ایران و جهان، گرد استاد شفیعی کدکنی حلقه می‌زنند و بحث و درس او را به گوش جان می‌‎نیوشند.

امروز 11 اکتبر، «روز جهانی مبارزه با درد» است. این مناسبت توجه جهانیان به نیاز فوری بشر به تسکین دردهای مزمن را افزایش می‌دهد. شاید بتوان درد را شایع‌ترین شکایت بیمارانی دانست که به پزشکان مراجعه می‌کنند. تقریباً هیچ انسانی نیست که در دوره‌ای از زندگی خود گونه‌ای از درد را تجربه نکرده باشد. دردها چه در موارد حاد و چه در موارد مزمن بر ابعاد گوناگون زندگی فردی و اجتماعی بیماران تأثیرات غیرقابل انکاری می‌گذارند.

برای بسیاری از بیماران بی‌درد ساختن و توقف درک درد بزرگترین خدمتی است که می‌توان به آنان ارزانی داشت. بیشتر کسانی که از درد بیماری‌های مزمن و خطرناک رنج می‌برند در کشورهای کم‌درآمد و فقیر زندگی می‌کنند. منابع محدود بهداشتی، نیاز درمان و پیشگیری از ابتلا به بیماری‌ها را در کشورهای کم‌درآمد تأمین نمی‌کند. بنا‌بر آمار صادرشده از سوی سازمان بهداشت جهانی، از هر ۵ نفر یک نفر در جهان از دردهای شدید مزمن رنج می‌برد. بین نصف تا دو سوم جمعیت جهان نیز دردهای مزمن را تجربه می‌کنند و به همین علت از زندگی روزمره‌ی خود لذتی نمی‌برند.

درد ـ به ویژه  درد مزمن ـ یک مشکل جدی است که موجب کاهش کیفیت زندگی می‌شود. در کشورهای در حال توسعه تعدادی از بیماری‌های جدید درد شدیدی ایجاد می‌کند. امروزه درد مزمن به عنوان یک نگرانی مهم بهداشتی تلقی می‌شود و اگر چه تعداد کمی از مردم از درد می‌میرند، میلیون‌ها نفر با درد زندگی می‌کنند.

در 11 اکتبر سال ۲۰۰۴ میلادی، انجمن بین‌المللی بررسی و مطالعه‌ی درد و شعبه‌ی فدراسیون اروپایی این انجمن و سازمان جهانی بهداشت، این روز را با نام «روز جهانی مبارزه با درد» برای ترویج تسکین درد به عنوان یکی از حقوق انسانی تعیین کردند.

انتهای پیام/