دریاچه صورتی لیپار در چابهار
نوشین طاهران پور
به گزارش پایگاه خبری اخبار ساخته ها؛ در زبان بلوچی محل تلاقی آب رودخانه و آب دریا را لیپار می‌گویند. این تالاب آب شور، در واقع نوعی دشت آبرفتی وسیع با مساحت حدودی ۱۴ کیلومتر است.
دشتی که بر اثر بارندگی ها، سیلاب های منطقه و تحت تاثیر دریا ایجاد شده و وجود سازه های مصنوعی مثل جاده ساحلی گردشگری چابهار به گواتر روی ساختار کنونی آن اثرگذار بوده است. جالب است بدانید تالاب لیپار همواره پرآب نیست و وجود آن به میزان باران های موسمی و شرایط محیطی بستگی دارد.
دریاچه لیپار به خاطر رنگ قرمز و صورتی که دارد، با نام دریاچه صورتی چابهار نیز شناخته می شود. صورتی بودن تالاب لیپار چابهار به خاطر وجود پلانکتون های گیاهی و فعل و انفعالاتی است که در طبیعت صورت می گیرد. وجود حدود ۹۰ درصد از پلانکتون های گیاهی، ازدیاد مواد آلی و معدنی که از طریق رودخانه ها به دریاچه منتقل می شوند و جریان های دریایی فصلی مونسون، همگی دست به دست هم داده و تالاب چابهار را به طرز معجزه آسایی صورتی رنگ می کنند.
تعداد پلانکتون ها از اواسط خرداد ماه تا شهریور رو به افزایش است و در نهایت در آذر ماه به بیشترین حد خود می رسند. تالاب صورتی چابهار شور است.
انتهای پیام/
