مسجد میرزا تقی همدان یادگار دوره ایلخانیان
نوشین طاهران پور
به گرارش پایگاه خبری اخبار ساخته ها؛ مسجد میرزا تقی که در حاشیه شرقی شهر همدان قرار دارد به دوران ایلخانی بر می گردد.
این بنا در سال های مختلفی تجدید بنا شده است به طوری که بنایی که امروزه وجود دارد به دوران قاجار بر می گردد و مربوط به این دوران است. مهمترین بخش این مسجد محراب سنگی آن محسوب می شود که به دوران ایلخانی بر می گردد و به دلیل وجود آن به مسجد محراب سنگی شهرت داشته است.
این مسجد مساحتی در حدود 510 متر دارد و شامل شبستان های زنانه و مردانه، حیاط، محراب سنگی و … می شود. مسجد میرزا تقی از جمله مساجد بدون گنبد و گلدسته است و می توان این موضوع را از ویژگی های معماری آن دانست. محراب سنگی ابعادی برابر با ۱۸۰×۲۲۰ سانتی متر دارد که به صورت یکپارچه از سنگ (خاقانی) شتری تراشیده شده است. محراب مزبور، از نظر فرم کلی، جزء گروه محراب های دو طاق نمای با قوس جناغی به شمار می رود که ویژه معماری ایلخانی است و گرداگرد آن قابی مستطیلی دیده می شود. این قاب در زمینه ای از نقوش اسلیمی مشتمل بر کتیبه ای قرآنی به خط ثلث است. این بنا دارای تزئینات بسیار زیبایی است که اکثر آنها در قسمت محراب مسجد دیده می شوند. دومین کتیبه محراب که طاقنمای بزرگتر را گرداگرد در برمی گیرد، به خط شبیه نسخ مشتمل بر آیات قرآنی می شود که بخش اعظم آن تخریب شده است. علاوه بر کتیبه هایی که از آنها نام برده شد کتیبه دیگری نیز در این قسمت وجود دارد که پیشانی قوس جناغی طاقنمای اصلی محراب را می پوشاند و به خط کوفی نوشته شده است ولی زیاد واضح و خوانا نیست. دو طرف طاق نماهای محراب، با دو ستون نما با سرستون های گلدانی شکل نماسازی شده است.
مسجد میرزا تقی در تاریخ ۲۱ اردیبهشت ۱۳۷۶ با شماره ثبت ۱۸۶۵ به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
انتهای پیام/
