تفاوت نمای کلاسیک با نمای رومی

به گزارش اخبار ساخته ها؛ درحقیقت، نمایی که این روزها شاهد آن هستیم، تقلیدهای ضعیف و مبتذل از ایران و یونان باستان هستند که به ویژه در تهران رواج بسیار یافته‌اند. حتی كشورهايی كه اين سبک را در فضاهای شهری خود متداول كرده‌اند، اکنون از چنين نمایی دست کشیده‌اند. این نوع معماری بیشتر در کشورهایی که توسط کشورهای غربی مستعمره شده‌اند، رایج است. با اینکه ایران هرگز مستعمره نبوده است و خود صاحب سبک خاصی از معماری می‌باشد.

اولین دلیل رواج این سبک معماری، ظهور بخش بالایی از جامعه است که سرمایه‌دار، مالک یا کارفرما هستند. دومین علت، وجود سازندگان بدون تعهد و آگاهی نسبت به سرزمین، فرهنگ، بافت شهری و معماری آنها است. استفاده روزافزون از معماری رومی این سوال را ایجاد می‌کند که: «ماهیت استفاده از چنین نمایی چیست؟» نمای کلاسیک دارای قوانینی است که هیچ یک از آنها در این ساختمان‌ها رعایت نمی‌شوند!

بنابراین، نمای این ساختمان‌ها برای علاقه‌مندان به تاریخ گیج‌کننده هستند. اگر ما به طراحی به شیوه کلاسیک اشاره می‌کنیم، مطمئناً باید این شیوه طراحی با فرهنگ خود ما مرتبط باشد. این مهم لزوماً به معنای پایبندی به سنت‌های تاریخی نیست بلکه ما باید روی فرهنگ و سبک معاصر خود نیز کار کنیم. فرهنگ میراثی است که دست به دست شده می‌شود و ما باید آن را به نسل‌های آینده منتقل کنیم.

نمای رومی تجاری است و نمای کلاسیک مردمی

وقتی طراحی نمای رومی را با نمای کلاسیک مقایسه می‌کنیم، می‌فهمیم که چقدر تجاری و بدون هویت هستند. این معماری مصنوعی – رومی بیش از ظاهر نامطلوبش، آسیب‌های دیگری به شهر وارد می‌کند. مصالح مناسب برای تهران که براساس آب و هوا و جغرافیا انتخاب می‌شوند اغلب شامل آجر و بتن هستند. با دانستن اینکه تهران در منطقه لرزه‌ای قرار دارد، استفاده از مصالح تزئینی سنگین (ستون‌های ضخیم، مجسمه‌ها و دیوارهای سنگی) می‌تواند در زلزله فاجعه بار باشد. این سبک معماری یک تقسیم‌بندی عمیق طبقاتی را نشان می‌دهد که در آن غنی و فقیر در یک فاصله بسیار دور از هم قرار دارند.در معماری سنتی ایران، این تقسیم‌بندی معمولاً در داخل خانه‌ها یافت می‌شد اما اکنون در نمای ساختمان‌ها دیده می‌شود.

نمای کلاسیک در معنای واقعی خود یک احساس همدلی و یکدستی را القاء می‌کند که فارغ از معیارهای لوکس‌نشینی است. برای مثال، برج آزادی یک نمونه عالی نمای کلاسیک است که هویت تاریخی یک ملت را نشانه گرفته است و فقیر رو ثروتمند را دور خود جمع می‌کند.

طراحان حتی برای افزایش زرق و برق نماهای رومی از نورپردازی به شکلی اغراق‌آمیز استفاده می‌کنند. در این نماها اغلب نورپردازی به شکلی شلوغ استفاده می‌شود که بیشتر مخاطبان را از خود دور می‌کنند. در سبک کلاسیک اگر نورپردازی نما به درستی انجام شود، نورهای تأکیدی به شکل حداقلی استفاده می‌شود. حتی گاهی اوقات طراحی این نما به صورتی است که روشنایی واحدها عناصر معماری را برجسته می‌کنند

انتهای پیام/

منبع خبر: آجرروآجر