اقلیم سرد و کوهستانی در معماری
به گزارش اخبار ساخته ها؛ در اقلیم سرد و کوهستانی رطوبت بسیار کم است و در زمستان سرمای بسیار شدیدی دارند و در تابستان هوا معتدل است. تأثیر این اقلیم در معماری شهری به این صورت است که، محلات آنها به صورت متراکم و متصل به یکدیگر هستند که کوران هوا در کمترین حالت ممکن اتفاق بیفتد و از تماس بدنه های ساختمان با هوای خارج جلوگیری کند (همچنین یک روش برای جمعآوری انرژی داخل ساختمانها میشود.)
بازشوها و پنجره ها
تعبیه بازشوها و پنجره ها در اقلیم سرد و کوهستانی به این صورت است که ابعاد آنها بسیار کوچک و به تعداد کم است که هوای بیرون کمتر به داخل نفوذ پیدا کند. بازشوها در اقلیم سرد در بازوی جنوبی است تا بهترین نوع استفاده از نور شود و باعث گرم کردن فضای داخل شود. یکی از نکات مهم این اقلیم در معماری خانه ها آن است که، در این مناطق باید از پنجرههای دو جداره که به منظور جلوگیری از اتالف انرژی میباشد، استفاده شود و ابعاد مفید بازشوها بین ۱۲ تا ۲۵ درصد باشد. پوشش سقف در این منطقه کاهگل و چوب است که به صورت مسطح اجرا میشود تا با نشستن برف روی سقف از هدر رفتن انرژی جلوگیری شود و مانند عایق عمل میکند. در این صورت، هم باعث جلوگیری از اتالف دما و انرژی داخل شود و هم مانع ورود هوای سرد از خارج شود.
در رابطه با سقفها، روش دیگری که از آن به عنوان جلوگیری از هدر رفت انرژی استفاده میشود، ارتفاع کم آنها است که با کوتاه در نظر گرفتن سقفها باعث تجمع انرژی در فضا میشود. مصالحی که در این منطقه استفاده میشود باید دارای ظرفیت حرارتی خوبی باشد تا گرمای داخل فضا را به خوبی حفظ کند و باعث اتلاف حرارت و انرژی نشود. از جمله مصالحی که برای بدنه ی ساختمانها در اقلیم سرد و کوهستانی استفاده میشود، سنگ، چوب، مالت کاهگل، خشت و آجر است. در این اقلیم بناها دارای پلان و بافت متراکم میباشند، به گونه ای که کمترین تماس را با فضای بیرونی داشته باشد تا حرارت کمتری از درون به بیرون انتقال یابد. طراحی پلانها در این منطقه به صورت اتاقهای کوچک با ارتفاع کم است که باعث تجمع انرژی و گرما شود و دستگاهها و تجهیزات گرمایشی آنها هرچه سریعتر بتواند فضاهای آنها را گرم کند. شهرهایی مانند تبریز، ارومیه، سنندج، همدان، آذربایجان و فارس از جمله شهرهایی هستند که دارای اقلیم سرد و کوهستانی هستند.
ویژگی های معماری بومی مناطق سرد و کوهستانی:
- استفاده از پالن های متراکم و فشرده
- به حداقل رساندن سطح خارجی در برابر حجم مورد پوشش
- استفاده از مصالحی با ظرفیت و عایق حرارتی
- به حداقل رساندن میزان تعویض هوای داخلی و تهویه ی طبیعی و در نتیجه جلوگیری از ایجاد سوز در داخل و خروج حرارت داخلی به خارج از ساختمان
- انتخاب بام های مسطح و نگه داری برف روی بام ها به عنوان عایق حرارتی.
انتهای پیام/