فرزندان آینه تمام نمای والدین (بخش 3)

2. معمولا دوستان همدیگر را قضاوت نمی‌کنند؛ این مسئله در ارتباط بین پدر و مادر با فرزند حتی بطور ناخواسته رعایت نمی‌شود.

برای برقراری یک ارتباط سازنده و تداوم آن، والدین از قضاوت کردن فرزندانشان پرهیز کنند.

به محض قضاوت کردن گفتگو و ارتباط دو طرفه جای خود را به یک تقابل و برخورد می‌دهد؛ طرف مقابل به جای گوش دادن به شما در حال آماده شدن برای پاسخ دادن و قانع کردن شما(پدر و مادر) می‌باشد. لذا اگر برای برقراری ارتباط با فرزند خود و یا بازیابی یک ارتباط دوطرفه تلاش می‌کنید از قضاوت کردن فرزندان خودداری کنید. به یاد  داشته باشید دوستان و فضای دوستانه جائی برای قضاوت نیست.

صحبت کردن درهای جدیدی را برای برقراری ارتباط باز می‌کند شما در حین صحبت کردن می‌توانید بسیاری از تجربیات خود را به مخاطب خود منتقل کنید.

3. بیش از اینکه برای مخاطب ویژه خود(فرزندمان) صحبت کنیم، به حرف‌ها و دغدغه‌های او گوش کنیم. شک نکنید فرزند ما دغدغه‌ها، حرف‌ها و سئوالات بسیاری(شاید بی‌پایانی) برای گفتن دارد و بیش از شنیدن نصیحت نیاز به صحبت کردن و بیان تجربیات خود از دنیای پیرامون دارد در حین این صحبت‌ها، سئوالاتی که برای او پیش آمده را بیان می‌کند. یکی از موقعیت‌ها و زمان‌هائی که می‌توانید او را راهنمائی کنید و شاید تجربیات خود را به او منتقل کنید همین موقعیت طلائی است. برای او سئوالی پیش آمده و از شما راهنمائی می‌خواهد؛ اما به یاد داشته باشید؛ از قضاوت بپرهیزید و کلام شما بار منفی نداشته باشد. اجازه تداوم این ارتباط را بدهید. اجازه بدهید فرزندتان سئوالات و دغدغه‌های بیشتری را بیان کند. اجازه دهید شما را به عنوان محرم اسرار خود بشناسد.

گوش دادن به فرزندان یکی از کلیدهای طلائی برقراری ارتباطی سازنده با آنهاست؛ از این موقعیت استفاده کنید و آن را از دست ندهید.

4. احساسات خود را بیان کنید. به آنها بگوئید که چقدر دوستشان دارید(حتما و حتما نیاز به گفتن این جمله هست) و چقدر برای شما ارزشمند و گرانبها هستند. فرزندمان را در آغوش بگیریم. گرچه پدر و مادرها بدون شک فرزندشان را دوست دارند و بسیاری این دوست  داشتن را امری رو شن و واضح می‌دانند اما ممکن است فرزندتان این مسئله را درک نکند.

خیلی ساده، روشن و واضح به او بگوئید

که چقدر دوستش دارید.

که چقدر ارزشمند است.

موقع رفتن به مدرسه به او بگوئید: دخترم دوستت دارم؛ پسرم دوستت دارم.

برای برخی از پدرها و مادرها این جملات شاید کمی لوس و بی‌مزه باشد اما تجربه سالها کار با افراد مختلف به من نشان داده همین جملات چه تاثیر بزرگی بر روابط بین فردی در جامعه کوچک و البته پراهمیت خانواده دارد و چقدر سبب استحکام روابط در خانواده می‌شود.

بگذارید فرزندمان از ما بشنود : دوستت دارد، بارها و بارها

نگذارید به دنبال شنیدن جمله دوستت دارم از دیگران باشد.

ادامه دارد...

انتهای پیام/