نوشین طاهران پور
به گزارش اخبار ساخته ها؛ ایوان تاق دار از زمان اشکانیان در ایران مورد استفاده قرار گرفته است. این عنصر که معمولا از یک تاق قوسی تشکیل می شود فضایی نیمه باز است که از سه طرف بسته و به طرف میان سرا راه دارد.
سقف ایوان های عمیق که از نظر شکل مانند نیم گنبد بوده اغلب به صورت گهواره ای، ناوی و یا تاق آهنگ است. نمای دو جرز یا پایه ی ضخیم ایوان ها در دوطرف را "اسپر" می گویند. ایوان علاوه بر جلوه و زیبایی خیال انگیزی که به حیاط می داد، از تبادل شدید حرارتی و گرما و سرمای ناگهانی نیز جلوگیری می کرد.
درایگاه نیز عنصری دیگر در مسجد است، ایوان ورودی مسجد را درایگاه می گویند که جزو ایوان های چهارگانه محسوب نمی شود و گاهی نظیر مسجد جامع ورامین در پیش درگاه مسجد آب نما می ساختند و یکی از مرتفع ترین نمونه های آن در معماری ایران متعلق به مسجد جامع یزد است.
انتهای پیام/
منبع خبر: کتاب هنر و معماری اسلامی نوشته دکتر یعقوب آژند
