مسجد جامع تبریز از دوره سلجوقیان تا قاجار

به گزارش پایگاه خبری اخبار ساخته ها؛ این مسجد در دوره سلطنت سلجوقیان در ایران و در شهر تبریز ساخته شده است. مسجد جامع تبریز با اسم های دیگری همچون مسجد جامع کبیری و یا مسجد جمعه هم در بین مردم شناخته می شود. در سال ۱۱۹۳ زلزله ای در شهر تبریز رخ داد و این زلزله باعث تخریب عمارت اولیه و تاریخی مسجد شده است. بعد ها در دروران قاجاریه مرمت های مسجد جامع انجام شده است و ساختمان کنونی بیشتر باز سازی شده آن دوران می باشد. ولی واقعیت در مورد تاریخ ساخت مسجد جامع تبریز این است که مسجد جامع که نمونه ای زیبا از معماری ایرانی و اسلامی که در قرن ۵ هجری قمری ساخته شده است. در کتب مختلفی مثل مرزبان نامه، اولادالاطهار و یا وقف نامه حاج طالب خان تبریزی به نام این مسجد اشاره شده و حتی در یکی از این کتب از آن به عنوان مسجد کبیر تبریز نیز نام برده شده است.

مسجد جامع تبریز در دوره سلجوقیان ساخته شده است. از این رو با سبک و سیاق خاص آن زمان که تلفیقی از معماری سنتی ایرانی و معماری سبک اسلامی بود، ساخته شد. بنای مسجد جامع یک محوطه مستطیلی شکل است که با آجر و گچ ساخته شده است. مسجد جامع تبریز دارای دو درب ورودی در قسمت شمالی و جنوبی است که امکان تردد از هر دو در امکان پذیر است. درب شمالی مسجد به سمت صحن باز می شود و درب جنوبی هم به کوچه کنار مسجد منتهی می شود. طول این مکان به دو قسمت مختلف تقسیم شده است که بخش شمالی آن دارای طولی برابر با ۲۸ متر و عرضی کم و در عوض بخش جنوبی آن دارای طولی برابر با ۳۲ متر می باشد. از سمت جنوبی وارد مسجد که بشوید به محض ورود شما داخل آلچیق مسجد که به مسجد زمستانی معروف است، می شوید.

داخل مسجد جامع فضای میانی وجود دارد که دارای یک طاق بسیار بزرگ است که دارای عرضی ۱۵ متری می باشد. بعد شما یک محراب بسیار ساده و البته مارپیچی شکل که از سنگ مرمر سفید ساخته شده است را خواهید دید. شاید در ساخت این محراب از سبک معماری در دوره صفویان استفاده شده است. یکی از وجوه بسیار چشمگیرتر مسجد جامع تبریز ستون های آن است که می توان به فراوانی داخل فضای مسجد دید. این ستون ها همگی از قطر زیادی برخوردار هستند که دلیل وجود ستون ها استفاده از آجرهای بزرگ در ساخت مسجد می باشد.

گچبری های مسجد جامع تبریز یکی از شاخص ترین ویژگی های معماری در این مسجد جامع می باشد. گچبری ها به صورت رنگی هستند و زمان ساخت گچبری ها به دوره ایلخانان و سلجوقیان باز می گردد. این روزها با مرمت و بازسازی مجدد مسجد جامع تبریز گچبری‌ها کاملا قابل رویت شده اند.

این اثر در تاریخ ۱۵ دی ۱۳۱۰ با شماره ثبت ۱۷۱ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.

انتهای پیام/