کاشی تک رنگ و کاشی معقلی

به گزارش پایگاه خبری اخبار ساخته ها؛ مدارک تاریخی و باستان شناسی حکایت از آن دارد که در اواخر هزاره دوم قبل از میلاد هنرمندان ایران زمین با ساخت خشت و آجرهای لعاب دار آشنا بوده اند و از آن برای آرایش بناها استفاده می کردند. کاوش ها و بررسی های محوطه های باستانی، مانند معبد چغازنبیل در خوزستان نشان می دهد که هنرمندان از خشت های رنگین در تزئین معبد استفاده کردند.کاوش ها و بررسی های محوطه های باستانی، مانند معبد چغازنبیل در خوزستان نشان می دهد که هنرمندان از خشت های رنگین در تزئین معبد استفاده کردند.

کاشی تک رنگ: همانگونه که از نام آن برمی آید تنها یک رنگ روی سطح کاشی می نشیند مانند رنگ فیروزه ای بالاجوردی. معمولا کاربرد نوع مسطح و تخت این کاشی ها در ازاره ها و کف بناهاست. از نمونه های جالب کاشی های یک رنگ اولیه می توان از کاشی های مساجد حیدریه و جامع قزوین، مسجد ملک زوزن و مسجد جامع فریومد و مسجد جامع گناباد در خراسان و گنبد کبود و گنبد سرخ مراغه نام برد؛ که با کاشی فیروزه ای تزیین شده اند. در دوره ی سلجوقی استفاده از این نوع کاشی بیشتر در همراهی با تزئینات آجری متداول بود. این نوع کاشی بعدعا در اجرای روش کاشی کاری معرق نقش اصلی را داشت.

کاشی معقلی (درهم): از تلفیق کاشی های الوان و آجر با همدیگر به صورت قطعات کوچک مربع در شکل های هندسی کاشی معقلی حاصل می شود. در این روش کاشی در پناه آجر قرار می گیرد و چون نگینی در میان آجرچینی به کار می رود.

کاشی معقلی از حدود قرن ششم هجری به بعد در تزئین بناها به کار گرفته شد. از کهن ترین نمونه های این تزئیین در مناره مسجد جامع دامغان و برج خواجه اتابک کرمان قرار دارد. از جمله نمونه های شاخص می توان به بنای آرامگاه شیخ صفی (گنبد الله الله) اشاره کرد.

منبع خبر: کتاب هنر و معماری اسلامی نوشته دکتر یعقوب آزند

انتهای پیام/