قلدری زدایی در محیط کار

به گزارش اخبارساخته ها؛ قلدری و زورگویی سازمانی عبارت است از سوءاستفاده فیزیکی، روانی، جنسی، آزار و دشمنی مداوم در محیط کار و رفتارهایی که به‌طور مسلم اهانت‌آمیز، ناخواسته یا نامطلوب است. این اقدامات از نظر فرد یا افراد قربانی نامطلوب بوده (خواه عمدی یا غیرعمد) و به‌وضوح موجب تحقیر، رنجش، اضطراب و پریشانی می‌شود، اختلال در عملکرد کاری ایجاد می‌کند و محیط کار ناخوشایندی برای کارکنان به وجود می‌آورد.

اهمیت قلدری در محیط کار

قلدری در سطح فردی موجب عزت‌نفس پایین، استرس، خستگی، افسردگی و اضطراب و در سطح سازمانی موجب کاهش تعهد سازمانی، انگیزه، رضایت، عملکرد، افزایش غیبت و جابه‌جایی کارکنان می‌شود. قربانیان حس تعلق سازمانی را از دست داده، تمایلی به تحمل سختی‌ها ندارند و به دنبال شغل بهتر می‌گردند.

یکی از دلایل شیوع پدیده قلدری، ناشناخته ماندن آن در بسیاری از سازمان‌هاست. قلدرها معمولا افرادی هستند که دیگران را برای رسیدن به اهداف خود کنترل یا مرعوب می‌کنند. این رفتار زمانی تشدید می‌شود که مدیران افراد قربانی، توانایی مدیریت ضعیفی دارند یا افراد از حمایت همکاران و مدیرانشان محروم هستند. بر اساس نظرسنجی سال ۲۰۱۴، از هر ۱۰ نفر ۷ نفر در معرض قلدری سازمانی بوده‌اند.

عوامل موثر بر قلدری در محیط کار

محققان عوامل موثر بر قلدری در محیط کار را در سه دسته تقسیم‌بندی کردند:

ویژگی های قربانی و نقش آن در فرآیند قلدری: اگر قلدری در محیط کار به‌عنوان یک فرآیند در نظر گرفته شود، قربانی در مرحله اول قرار دارد و هدف انواع بدرفتاری‌هاست.

جنسیت افراد قلدر و قربانیان: رابطه بین جنسیت و قلدری هنوز نامشخص است. برخی صاحب‌نظران این ارتباط را ضعیف می‌دانند، در حالی‌ که برخی دیگر با استناد به مطالعات، آن را قوی توصیف کرده و ادعا می‌کنند زنان بیشتر قربانی می‌شوند.

فاصله قدرت بین فرد قلدر و قربانی: بین قلدر و قربانی عدم تعادل قدرت وجود دارد که معمولا منجر به آزار و احساس ناتوانی در تلافی از سوی قربانی می‌شود. این عدم تعادل را به نظام‌های مدیریت سلسله‌مراتبی نسبت می‌دهند؛ جایی که فرد برتر از موقعیت خود سوءاستفاده کرده و قدرت خود را تحمیل می‌کند.

پیشنهادهایی برای مقابله

برای کاهش قلدری در محیط کار، پیشنهاد می‌شود:

سیاست‌های شفاف با تعریف رفتارهای ممنوعه و مجازات‌های قطعی در سازمان‌ها همراه با ایجاد سیستم گزارش‌دهی ناشناس برای تشویق افشاگری، تدوین شوند.

کاهش سلسله‌مراتب شدید، ایجاد کانال‌های ارتباطی مستقیم کارکنان با منابع انسانی، و ارزیابی دوره‌ای مهارت‌های مدیریتی مدیران در اولویت قرار گیرد.

آموزش اجباری سالانه برای تمام پرسنل (شامل شناسایی قلدری، جرات‌ورزی، و حساسیت‌زایی جنسیتی) و حمایت عملی از قربانیان از طریق مشاوره، امکان جابه‌جایی داخلی و کمپین‌های محیط کار امن باید اجرا شود. 

همچنین فرهنگ‌سازی مبتنی بر احترام متقابل با تقدیر از رفتارهای مشارکتی و نصب شعارهای هشداردهنده در فضای سازمانی، پایه‌ای برای پیشگیری بلندمدت است.

البته موفقیت این راهکارها منوط به تعهد مدیریت ارشد و اجرای بدون تبعیض مجازات‌ها است.

انتهای پیام/

منبع خبر: انجمن مدیران