روستای سرآقا سید کوهرنگ

به گزارش پایگاه خبری اخبار ساخته ها؛ روستای سرآقا سید از روستاهای گردشگری استان در مناطق مرنفع زاگرس میانی در شهرستان کوهرنگ است که ساختاری مشابه روستای ماسوله دارد. چرا نام آن سر آقا سید گذاشته شده باید گفت احتمالاً به دلیل وجود بقعه امامزاده سید آقا عیسی در روستا است. آقا سید لقب امامزاده سید آقا عیسی است و "سر" در زبان محاوره برای رفتن به جایی از آن استفاده می کنیم. احتمالا عشایری که به قصد زیارت به بقعه امامزاده سید آقایی می رفتند، از جملاتی مانند می روم سر آقا سید استفاده می کردند. به مرور زمان و با همه گیر شدن لفظ سر آقا سید، روستا به نام روستای سر آقا سید شناخته شد. فرضیه دوم نام روستا از معماری خاص روستا نشئت گرفته است. به این صورت که برخی معتقدند چون خانه های روستا در بالای امامزاده به نحوی ساخته شده اند که همه آن ها به بقعه دید دارند، به آن سر آقا سید می گویند.

معماری روستای سر آقا سید کاملاً مطابق با منطقه کوهستانی است که در آن قرار گرفته است. خانه های این روستا به شکل پلکانی ساخته شده اند و زیبایی معماری آن ها به اندازه ای است که گردشگران به آن لقب ماسوله زاگرس را داده اند. یکی از دلایلی که خانه ها به صورت پلکانی ساخته می شود صرفه جویی در مصالح و زمین است که این سبک معماری را به خوبی در روستای سر سید آقا می توان مشاهده کرد. از ویژگی های قابل توجه معماری این روستا که برای گردشگران جالب و حیرت انگیز است به جز دیوارهایی عریض و درهایی کوچک، نبود پنجره‌ در خانه ها است. در این روستا خبری از خانه های بزرگ با حیاط های آن‌چنانی نیست و خانه های روستا به صورت فشرده با اتاق های کوچک ساخته شده‌اند و حیاط خانه یکی پشت بام آن دیگری است. معماری خانه های روستا به این صورت است که خانه ها را به دو بخش تقسیم کرده اند یک بخش برای نگهداری دام و طیور استفاده می شود و بخشی جداگانه برای اقامت اهالی خانه است. داخل خانه های روستا نیز به دو بخش تقسیم شده است یک بخش آن مختص مردان و مهمان آن خانه است که به آن لامردان می گویند؛ و بخش دیگر خانه به سایر اعضای خانواده اختصاص یافته است.

نکته جالبی در رابطه با مردمان روستای سر آقا سید وجود دارد و آن تغییر جمعیت در فصول مختلف سال است. روستای سر آقا سید مراکز کسب و کاری مانند شهرهای بزرگ ندارد با این حال جمعیت این روستا همانند آن شهرهای بزرگ در برخی از روزها و فصول سال زیاد و کم می شود. شاید به نظرتان جالب بیاید که جمعیت این روستا در تابستان به چیزی حدود بیش از ۲۰۰۰ نفر و در زمستان جمعیت آن به کمتر از ۱۰۰۰ نفر می‌رسد. اهالی سر آقا سید اکثراً از سادات و از تبار چهارلنگ و هفت لنگ بختیاری هستند و به زبان لری حرف می زنند. مردمان روستا همانند مردمان روستای ابیانه به خوبی توانسته اند سنت ها و فرهنگ روستای خود را حفظ کنند و این را به خوبی می توان در نوع پوشش مردمان روستا مشاهده کرد. به طور مثال دختران و بانوان روستا همان پوشش رنگارنگ محلی را دارند و با همان پوشش به کوه و صحرا حوضچه های نمک رفته رنگ و نشاط را در اطراف پراکنده می کنند. پوشش زنان روستا شامل لچک، جلیقه، شلوار، پیراهن، می نا، کلنجه و کت های رنگارنگ است. پوشش مردان روستا شامل شلوار، پیراهن، شلوار دبیت، چوقا، شال کمر و گیوه است.

روستای سر آقا سید غذاهای محلی خوشمزه و متنوع دارد که بسیاری از آن ها با استفاده از سبزیجات و مواد اولیه منطقه تهیه می شوند.
آش کارده: آش کارده یکی از خوشمزه ترین غذاهای محلی روستا است که از ترکیب دوغ، برنج و سبزی محلی خاصی به نام کاردین تهیه می شود. کاردین نوعی گیاهی کوهی است که در اطراف روستا رشد می کند.
آش برگ: برای تهیه آش برگ بانوان روستا خمیر تهیه کرده و آن خمیر را به صورت رشته های باریک در می آورند و سپس با نخود عدس و روغن حیوانی آن را می پزند درنهایت سبزی آش و لوبیا را به آن اضافه کرده و آش برگ تهیه می کنند.
گلک: از نان های محلی و خوشمزه روش داشت که با استفاده از میوه درخت بلوط تهیه می شود برای پخت این نان مردم روستا ابتدا مغز میوه بلوط را آسیاب می کنند تا آرد شود سپس با استفاده از آن آرد نان را می پزند. بد نیست بدانید که بلوط نیز از جمله درختانی است که در اطراف روستا وجود دارد.
کباب: گرچه کباب در همه جای ایران به سبکی خاص تهیه می شود، اما کباب بختیاری چیز دیگری است به ویژه اینکه اهالی سر آقا سید این کباب را با گوشت قرمز و گوشت پرندگان تهیه می‌کنند. روستایی ها در کنار این کباب فطیر و دوغ هم ‌نوش جان می کنند.

مردم روستای سر آقا سید به جز احترام و ارزشی که برای امام زاده روستا قائل‌اند باورها و اعتقادات عجیبی در مورد آن نیز دارند باورهایی که نسل به نسل و سینه به سینه نقد شده و هنوز که هنوز است بر سر زبان پیر و جوان روستا می چرخد. به طور مثال داخل بقعه علمی وجود دارد که گفته می شود در گذشته زمانی که امام زاده مردم را به اسلام دعوت می کرده در دست داشته است باور و اعتقاد به این علم به اندازه‌ ای زیاد است که مردم روستا در مواقع حساس و بحرانی مانند خشکسالی ها و بیماری های مختلف آن را در محله‌های مختلف روستا می چرخاندند تا آن مشکل حل شود.
دیگر باور مردم در مورد نشانه ای است که روبروی روستا بر کوه خیمه شکل گرفته. نشانه های به شکل ۸ که مردم روستا معتقدند سمت قبله را نشان می‌دهد و در گذشته سید آقا عیسی با پرتاب نیزه آن را برای مردم مشخص کرده است.
سایر باورها و اعتقادات در مورد چشمه های روستا است. یکی از چشمه ها به نام مراد چشمه در کوه خیمه قرار دارد که مردم روستا معتقدند این چشمه می تواند نشانه ای برای برآورده شدن آرزو به فرد بدهد. برای این کار فرد باید با نیتی پاک دست خود را در آب چشم فرو ببرد در همین حین که دست وی در آب چشمه است نشانه‌ای از برآورده شدن آرزویش به دستش می خورد مانند سنگ ریزه، برگ درخت و یا هر چیز دیگری که تعبیری برای آن باشد. چشمه دیگری در روستا وجود دارد به نام خدر. مردم سر آقا سید برای این چشمه ارزش و احترام زیادی قائلند تا حدی که در آن لباس نمی شویند. علت این ارزش و احترام هم به دلیل باور مردم است چون معتقدند چشمه خدر به حضرت خضر تعلق داشته است.

روستای سر آقا سید دو نوع جاذبه دارد حوضچه های نمک و بارگاه امامزاده سید آقا عیسی. حوضچه های نمک در فاصله ۲۰ کیلومتری روستا قرار دارند و نه تنها جاذبه ای تماشایی برای گردشگران به شمار می روند بلکه یکی از اصلی ترین مکان های کسب و کار روستاییان هم هستند. مردم روستا از این حوضچه ها نمک برداشت می کنند. بقعه امامزاده سر آقا سید دیگر جاذبه اصلی روستاست که برای روستاییان ارزش زیادی دارد تا حدی که نام روستا را نیز سر آقا سید گذاشتند. از قدمت امام زاده تاریخ دقیق در دست نیست اما شجره ایشان به بیش از ۶۰۰ سال قبل برمی گردد که همین نشان است قدمت و تاریخ کهن روستا دارد.

انتهای پیام/