دوران صفوی و مسجد آقانور

به گزارش پایگاه خبری اخبار ساخته ها؛ مسجد آقانور، یکی از مساجد تاریخی اصفهان است که مورد توجه مردم و گردشگران این شهر قرار گرفته‌. این مسجد تاریخی بازمانده دوران صفویه است و از روزگاران دور باقی مانده است.

این مسجد از آثار مربوط به زمان شاه عباس اول است که کار ساخت آن یک سال پس از مرگ شاه عباس اول و در دوران سلطنت شاه صفی در سال ۱۰۳۹ هجری قمری به پایان رسید. بانی مسجد آقانور که در واقع کار ساخت آن را کلید زد، فردی به نام نورالدین محمد اصفهانی بود که از افراد خیّر و نیکوکار آن دوران به حساب می‌آمد و شناخته شده بود.

مسجد آقانور بعدها و در دوران قاجار تکمیل و شبستان‌های زیبایی به آن اضافه شد. مسجد آقانور را می‌توان ترکیبی از هنر و ظرافت استادکاران صفوی و قاجاری دانست که هر کدام از آن‌ها، جلوه‌ای از هنرمندی و زیبایی را به نمایش گذاشته‌اند.

یکی از موضوعاتی که باعث تفاوت و اهمیت این مسجد شده است وجود کتیبه های تاریخی بسیار در آن است. این کتیبه ها از سر در مسجد شروع می شوند و تا هر 4 ایوان و محراب مسجد ادامه پیدا می کنند.

سنگ نوشته اول در سردر شرقی مسجد است. این کتیبه قدیمی ترین کتیبه مسجد است و روی آن نام پادشاهان صفوی به عنوان پایه گذاران مسجد، یعنی شاه عباس و شاه صفی، با خط ثلث سفید روی کاشی های لاجوردی نوشته شده است، هم چنین روی آن اشعاری سفید رنگ به خط نستعلیق بر روی کاشی های لاجوردی به چشم می خورد. کتیبه سردر شرقی در سال 1039 خورشیدی نوشته شده است.

کتیبه بعدی در سردر شمالی مسجد قرار دارد و روی آن محمد باقر شیرازی با خط سفید ثلث، سوره اخلاص را خطاطی کرده است. در طرفین سردر شمالی دو قاب مربعی وجود دارد و در هر کدام نام محمد که از خطاطان دوران صفویه بود، چندین بار تکرار شده است.

در ایوان جنوبی مسجد کتیبه بعدی را مشاهده می کنید. در سال 1258 خورشیدی روی این کتیبه محمد باقر شیرازی به خط ثلث سفید رنگی را بر زمینه ای از کاشی های لاجوردی، خطاطی کرده است. در انتهای کتیبه کاشی های طلایی رنگ وجود دارد و روی آن ها سال 1279 حک شده است. پیش از ورود به داخل ایوان جنوبی می توان سوره اخلاص را در نمای خارجی آن نظاره کرد، همچنین در داخل ایوان نام های محمد، علی، حسن و حسین در چند مربع بزرگ حک شده اند.

می توان گفت محراب مساجد مهمترین بخش این بناها را تشکیل می دهند و محراب مسجد آقا نور نیز از قسمت های دیدنی این مکان به شمار می رود. در طرفین محراب روی کاشی های زرد رنگ، با خط مشکی ساده، آیاتی نوشته شده است.

دیگر جاذبه این مسجد زیبا، شبستان فوق العاده آن است. سردر خارجی شبستان در کنار سردر شمالی مسجد قرار داشته و گره های کاشی کاری در کنار خطوط بنایی از جمله تزیینات آن هستند. در این شبستان قطعاتی از سنگ مرمر شفاف کار شده تا نور داخل را فراهم کند. ستون های سنگی و پوشش طاق و چشمه سقف، در کنار قطعات مرمری برای افزایش نور رسانی در شبستان ساخته شده اند. همانطور که پیش از این گفته شد شبستان مسجد آقانور در زمان قاجار، یعنی در قرن 13، با هزینه یکی از امامان جماعت به نام محمد ابراهیم قزوینی به مسجد اضافه شده است.

زیبایی های مسجد آقا نور محصور در این تعداد انگشت شمار نیست و تمام اجزا آن مثل سنگ آب قدیمی، حوض آبی رنگی، صحن بزرگ، سردرهای تماشایی، ایوان ها و کاشی کاری های لاجوردی همگی چشم نواز هستند. متاسفانه بخشی از این زیبایی ها در جنگ ایران و عراق، در بهمن ماه سال 1365 خورشیدی در اثر حمله هوایی تخریب شد، این بخش های تخریب شده شامل آیینه، تزیینات کاشی کاری، صفه جنوبی، گلدسته و لنگه طاق ها می باشد، البته باید گفت این اجزا به خوبی مرمت و بازسازی شده اند.

مسجد آقا نور در 16 فروردین 1377 با شماره 1971 به ثبت ملی رسید.

انتهای پیام/