پنجاه و شش سالگی بنای مسجد دانشگاه تهران
به گزارش پایگاه خبری اخبار ساختهها؛ 56 سال پیش در چنین روزی در سال 1345، مسجد دانشگاه تهران گشایش یافت.
مسجد دانشگاه تهران از نخستین مسجدها با طراحی مدرن در شهر تهران است که به درخواست عدهای از دانشجویان احداث شد. تا سال ۱۳۳۴ در زمان ریاست دکتر اقبال بر دانشگاه تهران مقدمات ساخت این مسجد فراهم گردید و در سال ۱۳۳۶ کلنگ ساخت آن زده شد. معماری مسجد دانشگاه تهران توسط عبدالعزیز فرمانفرماییان طراحی شده است. عبدالعزیز فرمانفرماییان درگذشته به سال۱۳۹۲، استاد دانشگاه تهران و از بنیانگذاران نظام مهندسی جدید در ایران بود. او معمار و طراح ورزشگاه آزادی، برجهای دوقلوی سامان و مجتمع مسکونی ونک پارک تهران نیز بوده است.
بنای مسجد دانشگاه تهران ترکیبی از معماری سنتی ایرانی و معماری مدرن است. این بنا در فضایی به وسعت ۱۸۰۰ مترمربع ساخته شده که ۹۰۰ مترمربع به شبستان و ۹۰۰ مترمربع نیز به صحن مسجد اختصاص یافته است. زیرسازی بنا از سنگ اصفهان و بتن مسلح و دارای گنبدی به شکل عدسی است که پایههای آن را ستونهای مورب از بدنهی اصلی ساختمان جدا کرده است. ستونها و فلکهی دور گنبد و شبکههای طبقهی اول از کاشی معرق و توسط استادان کاشیساز اصفهانی تراشیده و نصب شده و کتیبههای شبستان نیز به همین شیوه از زمینهی یک رنگ ساخته شده است. در کاشیکاری مسجد آیاتی از قرآن مجید به کار رفته است.
مسجد دانشگاه تهران دارای دو مناره تمامی با سنگ تراورتن پوشیده شده و عبارت «الملک لله» روی آنها نقش بسته است. در طراحی بنا بر اصالت هنری کاشیکاری عهد سلجوقیان که توسط هنرمندان و معماران ایرانی به وجود آمد و در زمان صفویه کامل شد، تأکید گردیده است. این بنا دو ورودی به حیاط اصلی و دو ورودی هم به حیاط فرعی دارد. این دو حیاط توسط یک ورودی با هم در ارتباطند. مسجد دانشگاه تهران در تاریخ ۲۲ مهر 1345 در زمان ریاست دکتر جهانشاه صالح با حضور ایوب خان رئیسجمهور وقت پاکستان گشایش یافت. مسجد دانشگاه تهران امروز 56ساله شد.
114 سال پیش در چنین روزی در سال 1287، عبدالمجید میرزا عینالدوله ـ والی آذربایجان ـ در پی شکست قوای دولتی از مشروطهخواهان تبریز، برکنار شد. عبدالمجید میرزا ملقب به عینالدوله، صدراعظم دورهی مظفرالدین شاه و از مخالفان سرسخت مشروطه بود. عینالدوله در تهران زاده شد. ناصرالدین شاه قاجار او را به تبریز نزد ولیعهدش مظفرالدین میرزا فرستاد. در آن جا، داماد مظفرالدین میرزا شد و لقب «عینالدوله» گرفت.
عینالدوله پس از کشته شدن ناصرالدین شاه و به پادشاهی رسیدن مظفرالدین میرزا، حاکم تهران و پس از آن وزیر داخله شد. در 1282 هم به صدراعظمی رسید. او پس از مرگ مظفرالدین شاه و در جریان جنبش مشروطه در زمان محمدعلی شاه، به سرکوبی قیام تبریز مأمور شد، ولی موفقیتی نیافت. از این رو، در 22 مهر 1287، از والیگریِ آذربایجان برکنار شد.
عینالدوله پس از فتح تهران در دورهی محمدعلی شاه، خود را به مجاهدان مشروطه تسلیم کرد. این دولتمرد قاجار در دورهی حکومت احمد شاه هم دو بار در سالهای 1294 و 1296 برای مدت کوتاهی رئیسالوزرا شد.
انتهای پیام/