نقش طراحی شهری بر سلامت روان

به گزارش اخبار ساخته ها؛ نادر چرخگرد، دکتر روانشناس در یادداشتی نوشت:

حس تعادل معمولا با افزایش سن بدتر می شود. افزایش سن منجر به تغییر در شرایط سلامتی افراد و بروز مشکلات پزشکی و افزایش مصرف داروها، مشکلات بینایی اصلاح نشده یا عدم انعطاف پذیری بیشتر همراه باشد؛ مجموع این عوامل سبب به خطر افتادن افراد بویژه در زمینه تعادل آنها شود. تعادل ضعیف اغلب منجر به زمین خوردن می شود که می تواند باعث آسیب سر و سایر آسیب های ناتوان کننده به ویژه شکستگی در قسمت های مختلف بدن مانند شکستگی لگن شود، شکستگی در سنین بالا با خطرات بالقوه بیشتری نسبت به سایر رده های سنی می تواند منجر به عوارض جدی سلامت فیزیکی و سلامت روان شده و در نهایت استقلال بیمار را تهدید کند.

ترکیبی از فعالیت هایی مانند پیاده روی، تمرینات قدرتی و تمرین های خاص می تواند تعادل را بهبود بخشد و از سقوط به ویژه در افراد مسن تر جلوگیری کند. اما این تمرینها در یک غالب شهری قابل انجام است که برای این امر طراحی شده باشد. بسیاری از محققین حوزه سالمندی از این رو طراحی محیط شهری را در سلامت روان دخیل می دانند که علاوه بر حس جاری زندگی؛ قادر به تامین محیطی امن از نظر آسیب های فیزیکی برای سالمندان باشد.

در این مجموعه نوشتارها ما فرصت های کلیدی برای طراحی شهری هوشمند را مورد بحث قرار می دهیم تا به ارتقای سلامت روان، پیشگیری از بیماری و حمایت از افرادی که دارا ی چالش های سلامت روان هستند کمک کنیم. فضا ی سبز، فضای فعال، فضای اجتماعی و فضای امن در طول عمر تمرکز ضامن فرصت های بازی ایمن و محلی برای کودکان تا توانمندسازی افراد مسن برای اجتماعی شدن و گشت و گذار ایمن در محله هایشان است. شهرسازان می توانند آگاهانه از فرصت ها برای بهبود پایدار سلامت روانی جمعیت استفاده کنند.

اما محیط امن جهت جلوگیر ی از آسیبهای فیزیکی به سالمندان دارای چه ویژگی هائی است: گروهی از پژوهشگران معتقد هستند هر پروژه طراحی شهری که دارای چهار مولفه مکانهای سبز، مکانهای فعال، مکان های اجتماعی و مکانهای امن باشد عناصر کلیدی مرتبط با سلامت روان را فراهم کرده است.

قطعا این یک چارچوب مطلق برای تامین سلامت روان نیست اما در تالش برای تدوین یک پروتکل تضمین کننده سلامت روان جامعه می تواند مورد توجه قرار بگیرد.

انتهای پیام/