قوانین شارژ ساختمان چیست؟

به گزارش اخبار ساخته ها؛ امروزه انسان‌ها به دنبال پیشرفت هستند، و برای اینکار از محل زندگی خود مهاجرت می‌کنند و به شهرهای بزرگ‌تر می‌روند. شهرها روز به روز در حال گسترش است و تعداد آپارتمان‌ها هم رو به افزایش می‌باشد. قوانین شارژ ساختمان یکی از مواردی است که هر فرد آپارتمان نشینی،‌ چه مؤجر چه مستأجر، باید از آن آگاه باشد.

به همین خاطر با گسترش زندگی آپارتمان نشینی، اهمیت قوانین مربوط به شارژ ساختمان نیز بیشتر می‌شود. بسیاری از مردم از این قوانین آگاه نیستند و همین باعث بروز مشکلات و اختلافاتی بین همسایگان می‌شود. هزینه‌ها مشترک ساختمان چیزی است که باید به آن اهمیت داده تا با چالش‌های غیرضروری و ناخواسته روبرو نشویم.

شارژ ساختمان چیست؟

در مجتمع‌های مسکونی، ساکنان مجتمع طبق قوانین شارژ ساختمان باید برای حفظ و نگهداری قسمت‌های مشترک ساختمان که به آن مشاع می‌گوییم، هزینه‌هایی را پرداخت کنند. به این نوع هزینه‌ها شارژ ساختمان گفته می‌شود. این هزینه‌ها بستگی به امکانات و تجهیزات آن دارد و پرداخت آن نیز بصورت ماهیانه صورت می‌گیرد.

در برخی از ساختما‌ن‌ها نیز قسمت‌هایی وجود دارد که مورد استفاده قرار نمی‌گیرد، اما این به آن معنا نیست که شارژی از این بابت پرداخت نمی‌شود. در این مواقع لازم است مالکان و مستأجران مبلغی را برای شارژ ساختمان در این قسمت‌ها در نظر بگیرند.

هزینه های شارژ ساختمان

هزینه‌ها در آپاتمان به دو نوع تقسیم می‌شوند:‌ ۱- هزینه‌های نسبی ۲- هزینه‌های ثابت.

طبق قوانین شارژ ساختمان می‌توان سهم مالکان را از هزینه‌های مشترک ساختمان تعیین نمود. برای اینکه بدانید سهم مالکان از این طریق چطور تعیین می‌شود باید ماده ۴ قانون تملک را بدانید. طبق این قانون شارژ ساختمان برحسب مساحت واحد پرداخت می‌شود و هیچ ارتباطی نیز به زیربنا ندارد. همچنین طبق تبصره ۳ این ماده: اگر حیاط، بالکن یا تراس ساختمان طوری باشد که فقط یک یا چند واحد از آن استفاده کنند و به آن دسترسی داشته باشند، هزینه آن فقط برعهده استفاده کننده می‌باشد.

هزینه های نسبی

هزینه‌هایی که برای بخش‌هایی از ساختمان مانند: آب، برق، گاز، ایزوگام و انواع بیمه‌های مربوط به ساختمان مثل بیمه آسانسور پرداخت و مصرف می‌شود هزینه‌های نسبی گفته می‌شود. در حالت کلی هزینه‌هایی که برای تعمیر و نگهداری بخش‌هایی از ساختمان استفاده شود جزء هزینه‌های نسبی به حساب می‌آید. لازم به ذکر است که تعداد نفرات، متراژ و تعداد پارکینگ‌ها در پرداخت این هزینه‌ها تأثیرگذار است.

در ماده ۱۴ قانون تملک آپارتمان آمده است که: مدیر یا مدیران ساختمان باید بنا را در مقابل حوادثی مانند آتش سوزی بیمه کنند و هر کدام از مالکان به تناسب سطح زیربنای خود باید سهم خود را به بیمه‌گر بپردازند. با توجه به توضیحات داده شده می‌توان گفت هزینه‌های نسبی خود به دو نوع: هزینه‌های مستمر و حق بیمه تقسیم‌بندی می‌شود.

هزینه های ثابت

در قوانین شارژ ساختمان هزینه‌های ثابت به هزینه‌هایی گفته می‌شود که به فیزیک، مساحت و خود ساختمان مربوط نمی‌شود. هزینه‌هایی مانند سرایداری، باغبانی، نگهبانی، آسانسور، متصدی، نگهداری و تأسیسات جزء هزینه‌های ثابت ساختمان محسوب می‌شود.

پرداخت هزینه‌های نسبی به مساحت و متراژ ساختمان ربطی ندارد و بصورت یکسان بین همه واحدها تقسیم می‌شود.

تکلیف واحدی که شارژ خود را پرداخت نمی‌کند چیست؟

پرداخت حق شارژ ساختمان بیشتر از اینکه یک امر توافقی باشد امری قانونی به شمار می‌رود، به این معنا که می‌توان مشکلات مربوط به آن را از طریق حقوقی پیگیری کرد. طبق ماده ۱۰ قانون تملک آپارتمان‌ها هر واحدی که شارژ ماهیانه خود را پرداخت نکند، هیئت مدیره طبق قوانین شارژ شاختمان و قوانین تملک آپارتمان‌ها درخواست خود را با پر کردن اظهارنامه به طور حقوقی پیگیری کند.

اگر باز هم فردی که در واحد زندگی میکند بدهی خود را پرداخت نکند می‌تواند با مراجعه به مراجع قضایی شکایت خود را بنویسد. در این گونه مواقع دادگاه نیز به اینگونه پرونده‌ها سریع رسیدگی می‌کند. اگر باز هم فرد به عدم پرداخت بدهی خود ادامه دهد، طبق قوانین شارژ ساختمان از هرگونه استفاده از امکانات و تجهیزات ساختمان محروم خواهد شد.

آیا واحدهای خالی آپارتمان حق ‌شارژ پرداخت می‌کنند؟

همه ساکنان آپارتمان، حتی واحدهایی که خالی هستند طبق قوانین شارژ ساختمان باید حق شارژ خود را پرداخت کنند. مهم هم نیست که واحد خالی باشد یا نباشد، در هر صورت این حق شارژ توسط مالک آپارتمان پرداخت می‌شود. این مورد در ماده ۴ قانون تملک آپارتمان‌ها نیز ذکر شده است که یک مجتمع آپارتمانی اعم از اینکه واحدی از آن مورد استفاده قرار می‌گیرد یا نمی‌گیرد باید حق شارژ خود را بصورت ماهیانه پرداخت کند.

مستأجر و مالک کدام هزینه‌ها را پرداخت می‌کنند؟

طبق قوانین شارژ ساختمان هر واحد باید شارژ‌ ماهیانه خود را پرداخت کند. واحدهایی هم که اجاره داده شده‌اند، باید در قرارداد اجاره این موضوع را مشخص و واضح کنند. این توافقی است که بین مؤجر یا مستأجر مشخص می‌شود.

هزینه‌هایی که مستأجر باید پرداخت کند شامل:

• هزینه شارژ ساختمان
• هزینه تعمیر و سرویس آسانسور
• خرابی‌هایی که دلیل آن مستأجر باشد
• پرداخت عوارض سالانه پسماند شهرداری
• پول آب، برق، گاز و تلفن
• رفع مشکلات فاضلاب در صورت گذشت چند ماه از اقامت مستأجر

هزینه هایی که مؤجر باید پرداخت کند شامل:

• هزینه‌‌های تعمیرات و مشکلات فاضلاب در ابتدای ورود مستأجر
• عوارض نوسازی شهرداری
• تعمیرات ترکیدگی لوله
• هزینه تعمیرات عمده آسانسور و نقاط خانه

انتهای پیام/

انتهای پیام/