عرضه مسکن فرو نشست
به گزارش اخبارساخته ها؛ سرمایهگذاری در مرحله آخر ساختوساز، یعنی تکمیل ساختمانهای در حال احداث، طبق دادههای جدید مرکز آمار، در نیمسال اول1403 با «انجماد بزرگ» روبهرو شد. گزارش «دنیایاقتصاد» از روند سرمایهگذاری ساختمانی در شهرهای کشور حاکی است، نیمه اول سال گذشته، سرمایهگذاری واقعی برای تکمیل ساختمانها، 32درصد کاهش پیدا کرد؛ این میزان رشد واقعی منفی، پایینترین نرخ از سال 96 به بعد است.
بررسیها از طبقات سرمایهگذاری در بخش ساختمان شامل «شروع ساختوساز»، «ساختمانهای ناتمام» و همچنین «تکمیل ساختمان» نشان میدهد، فرآیند تکمیل، مرحله آخر فعالیتهای ساختمانی است که خروجی بازار ساختوساز و البته ورودی بازار عرضه مسکن محسوب میشود. هر میزان صعود سرمایهگذاری واقعی برای تکمیل پروژهها، جریان ورود عرضه به بازار معاملات مسکن و ساختمان را تقویت میکند و در مقابل، انجماد آن (رشد واقعی منفی)، حجم ساختمانهای تازهساز در بازار را در کوتاهمدت و میانمدت کاهش میدهد.
سرمایهگذاری واقعی برای تکمیل ساختمانها در کشور نهتنها، نیمه اول پارسال «رکورد کاهشی 7ساله» را رقم زد که از سال1400 تاکنون نیز، میانگین رشد آن منفی بوده است. طی این مدت، متوسط رشد واقعی سرمایهگذاری صورتگرفته برای تکمیل، منفی 14درصد اعلام شده است.
در بازار معاملات ملک، اثر این رشدهای منفی را میتوان بهصورت «سهم پایین فایلهای فروش مربوط به واحدهای مسکونی تازهساز» مشاهده کرد. آخرین آمارهای رسمی مربوط به معاملات قطعی مسکن در شهر تهران مربوط به نیمه اول سال گذشته حکایت از آن داشت که «سهم واحدهای تازهساز و نوساز» از کل معاملات فروش، از نزدیک به 60 درصد سالهای قبل از «عصر جهش قیمت» یعنی پیشاز سال97، به زیر 30درصد کاهش یافته است. طی ماههای اخیر که رکود معاملات خرید آپارتمان، سنگینتر از قبل شد، اگرچه آمار رسمی از ویژگی واحدهای فروش رفته منتشر نشده اما احتمالا این سهم کمتر هم شده یا در همین میزان بسیار پایین قرار گرفته است.
تاوان رکود دهه 90
سرچشمه «سقوط بزرگ سرمایهگذاری واقعی در فرآیند تکمیل ساختمان و عرضه به بازار مصرف» را باید در سالهای قبلتر و در مراحل ابتدایی سرمایهگذاری ساختمانی جستوجو کرد.دهه 70 سرمایهگذاری واقعی برای «شروع» ساختوساز در کشور بهطور میانگین در هر سال 3درصد کاهش یافت. هر چند در برخی سالها تحت تاثیر مسکنسازی دولتی، رشد واقعی سرمایهگذاری برای آغاز ساختمانسازیها، ارقام مثبت به خود گرفت، از جمله سال91 با نرخ 11.5درصد. اما روند آن همواره نزولی بود؛ بهطوریکه در عمده سالها بهدلیل «اثر منفی جهشهای قیمت مسکن روی قدرت خرید و بروز رکود فروش»، سازندهها به تدریج دست از سرمایهگذاری کشیدند. سالهای 94 و 95، رکود مسکن ناشی از جهشهای 47 و 37درصدی قیمت آپارتمان در سالهای 91 و 92، سبب شد میزان سرمایهگذاری برای شروع پروژههای تولید مسکن و ساختمان، به لحاظ رشد واقعی، 16درصد در هر سال افت کند.
طی سالهای 1400 و 1401 نیز به دنبال جهش متوسط 60 درصدی قیمت مسکن در بازه 97 تا 99، این مرحله مقدماتی ساختوساز یعنی سرمایهگذاری واقعی برای شروع ساخت، به ترتیب 37درصد و 10درصد کاهش یافت.

انتهای پیام/
منبع خبر: دنیای اقتصاد