ثبت ملی ساختمان سینگر در تهران

امروز سه‌شنبه بیست و چهارم آبان ماه 1401 خورشیدی، برابر است با بیستم ربیع الثانی 1444 هجری قمری و پانزدهم نوامبر 2022 میلادی.

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری اخبار ساخته‌ها؛ 16 سال پیش در چنین روزی در سال 1385، ساختمان سینگر در تهران به عنوان اثر ملی ثبت گردید.

سینگر، شرکت تولیدکننده چرخ خیاطی است که توسط آیزاک سینگر و ادوارد کلارک در سال ۱۸۵۱ میلادی تأسیس گردید. ساختمان سینگر در ایران مربوط به دوره پهلوی اول است و در تهران، خیابان سعدی بعد از چهارراه مخبرالدوله شماره ۱۵۰ قرار دارد. این اثر در تاریخ ۲۴ آبان ۱۳۸۵ با شماره ثبت ۱۶۲۵۴ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسید.

معماری این بنا اقتباسی از سبک‌های رایج معماری آن روز در اروپا بوده که نمونه‌ای نئوکلاسیسم برگرفته از معماری کلاسیک سده شانزده اروپاست. در بنای ساختمان سینگر تهران از سنگ تراورتن استفاده شده؛ نمایی که یادآور «کلیسای مریم مقدس» و «سنت استپانوس» است. معمار ساختمان سینگر تهران، به احتمال فراوان نیکولای مارکوف روسی بوده است. این معمار در ایران آثار دیگری چون «دانشسرای عالی بهارستان» و «مدرسه البرز» را در کارنامه خود دارد، اما با تأمل در معماری این بنا و دو بنای یادشده، تفاوت زیادی در سبک طراحی دیده می‌شود.

ساختمان سینگر تهران، در نگاه اول دارای تناسبات معماری خاص سبک خود است. گنبد فیروزه‌ای رنگ این بنا از دور جلب توجه می‌کند. دو ورودی هم دارد که یکی ویژه‌ی ورود خودرو، و دیگری ورودی اصلی است. ورودی اصلی بنا در مرکز نمای شرقی ـ که نمای اصلی بناست ـ قرار دارد. این ورودی سال‌هاست که مسدود بوده و دسترسی به داخل بنا از داخل حیاط امکانپذیر است. ورودی بنا با قوسی نیم‌دایره‌ای در پلان به داخل بنا فرورفته و پس از ارتفاع گرفتن تا بالای بنا و استفاده از دو نما ستون در هر طرف شکل گرفته است.

نمای شرقی بنا از سنگ تراورتن تراش غیر صیقل کار شده و در قسمتهای دیگری مانند نمای غربی و جنوبی، نمای بنا از آجر است. درب ورودی بنا به شکل نیم‌دایره در بالا و دو درب قرینه در طرفین است که احتمالاً هدف معمار تکرار قوس گنبد در قسمت ورودی بوده است. دسترسی به طبقه دوم از طریق دو راه‌پله در طرفین نمای غربی مقدور است و کف پله‌ها از جنس موزائیک درجا می‌باشد که در آن سال‌ها در معماری ایران متداول شده بود. در طبقه بالا اتاق‌های اداری سینگر قرار داشته و طبقه اول و همکف هم، نمایشگاه محصولات سینگر بوده است.

پوشش ساختمان سینگر تهران از نوع شیروانی با خرپای چوبی است و گنبد زیبای بنا در وسط آن قرار دارد. محوطه ساختمان سینگر زمین بزرگ تقریباً مستطیل‌شکلی است که بنای سینگر در ضلع شرقی آن واقع شده و در قسمت ضلع شمالی آن یک ردیف ساختمان یک‌طبقه ساده دیده می‌شود که همدوره بنای اصلی است. در ضلع جنوبی هم ساختمان بزرگی است که به «کارخانه» معروف شده و آثار و شواهد باقی‌مانده از ماشین‌آلات صنعتی مختلف در آن، نشان می‌دهد که زمانی محل تولید بوده است. معمار اروپایی ساختمان سینگر تهران، نتوانسته از کاربرد آجر و خشت به عنوان اصیل‌ترین مصالح ایرانی چشم‌پوشی کند. چوب، موزائیک و قطعات بتنی هم در ساخت این بنا به کار رفته است.

انتهای پیام/