آشنایی با مراحل اجرای ستون

به گزارش اخبار ساخته ها؛ نقش ستون در ساختمان را می‌توان، انتقال بارهای وارده از سقف‌ها به فونداسیون دانست که در صورت عدم توجه به اجرای صحیح این عضو سازه‌ای، می‌توان انتظار وارد شدن خسارات سنگین خصوصاً در زمان وقوع بارهای جانبی به ساختمان را داشت. از آنجا که ستون‌ها در سازه‌های فلزی به‌صورت پیش‌ساخته بوده و به نسبت ساختمان‌های بتنی می‌توان کنترل بیشتری روی اجرای آن داشت، لذا در این مقاله سعی کردیم به اجرای صحیح ستون‌های بتنی بپردازیم. 

گام نخست: آماد ه سازی ریشه ها

ستونی که باید آرماتوربندی شود یا بر روی تراز پی قرار دارد یا بر روی ستون طبقه پایین قرار گرفته است. برای اینکه ستون با پی در ارتباط باشد، تعدادی از میلگردها را به عنوان میلگردهایی که میلگردهای ستون باید به آنها پیوند زده شود، در داخل پی قرار می دهند. این میلگردها را ریشه ستون در داخل پی می گویند.

برای اینکه ستون طبقه بالا با ستون طبقه پایین در ارتباط باشد میلگردهای ستون طبقه پایین را تا ارتفاعی از کف طبقه بالا ادامه می دهند و بعد میلگردهای ستون را به آنها پیوند می زنند. قبل از آرماتور بندی ستون می بایست میلگردهای انتظار را از هر نوع آلودگی پاک نمود. پاکیزگی میلگردها شامل رفع آلودگی به انواع روغن ها و همچنین بتن های پاشیده شده در هنگام بتن ریزی شالوده یا طبقه نیز می شود.

آماد ه سازی ریشه ها

گام دوم: آرماتوربندی ستون

باتوجه به مندرجات نقشه ها، میلگردهای اصلی را کنار یکدیگر قرار داده و توسط خاموت ها آنها را در فواصل مشخص به یکدیگر می بندیم. برای این کار دو عدد خرک را روی زمین و با فاصله مشخص از هم می گذاریم تا سر و ته میلگردهای اصلی روی آن قرار گیرد. در ادامه خاموت ها را دور میلگردهای اصلی رد کرده و پس از تقسیم بندی فاصله خاموت ها، آنها را با سیم مفتول به یکدیگر می بندیم. درصورتی که اجرای طبقه بعدی مدنظر باشد، طول بریده شده میلگردهای ستون باید طوری باشد که بعد از اجرای هر سقف میلگرد ریشه یا انتظار برای طبقه بعدی تأمین گردد.

خاموت ها به طور کلی در ابتدا و انتهای ستون با گام (فاصله کوچک تر و در میانه ستون با گام های بزرگ تر بسته می شوند. اجرای صحیح خاموت ها این اجازه را به ستون می دهد که قبل از فرو ریختن ساختمان در زلزله های شدید، تغییر شکل داده و فرصت فرار را به ساکنین ساختمان بدهد.

گام سوم: استقرار آرماتورستون

ستون بافته شده را به صورت قائم در جای خود نگه داشته و میلگردهای طولی را با سیم به میلگردهای ریشه می بندیم. در مواردی که ستون بافته شده سنگین باشد، بلند کردن و جا دادن میلگردها توسط جرثقیل انجام می شود.

لازم به ذکر است که می توان گام های ۲ و۳ را به طور هم زمان در محل قرارگیری ستون اجرا نمود که برای  ین کار ابتدا همه خاموت های ستون را دور میلگردهای انتظار قرار می دهند و پس از بستن میلگردهای طولی به میلگردهای انتظار، خاموت ها را طبق نقشه و با رعایت فاصله های داده شده به میلگردهای طولی می بندند.

 استقرار آرماتورستون

گام چهارم: قالب بندی

در این مرحله نوبت به قالب بندی ستون ها می رسد در قالب بندی ستون ها معمولا از قالب های چوبی و فلزی استفاده می شود.

قالب بندی ستون

گام پنجم: بتن ریزی و تراکم آن

پس از استقرار و محکم کردن میلگردهای بافته شده و تکمیل قالب بندی، بتن ریزی آغاز می گردد. به طور کلی بنا بر توصیه آئین نامه بتن، ارتفاع بتن ریزی نباید بیش از ۰ / ۹ الی ۱ / ۲ متر باشد چرا که ریختن بتن از ارتفاع زیاد منجر به جدا شدن دانه ها خواهد شد معمولا بتن ریزی ستون در روش بتن ریزی دستی، در ۲ یا ۳ مرحله انجام می شود. اگر بتن در چند مرحله ریخته و متراکم می گردد، باید دقت نمود فاصله زمانی مراحل بتن ریزی را محدود نموده تا بتن قبلی حالت خمیری داشته باشد و اتصال کامل بین لایه های مختلف بتن ریزی به وجود آید. در ستون های بلند جهت جلوگیری از آب انداختن زیاد بتن از بتن سفت (بتن با اسلامپ کم) و پمپ بتن استفاده گردد.

از نکات مهم دیگر اینکه پس از اتمام عملیات بتن ریزی و متراکم ساختن آن و در لحظه سفت شدن بتن به هیچ وجه ضربه یا نیرویی به میلگردهای ریشه باقیمانده از بالای قالب وارد نگردد که موجب جدا شدن میلگرد از بتن محصور کننده آن خواهد شد. ستون هایی که تیر پله در آنها اجرا می شود باید در ارتفاع مورد نظر آرماتورهایی را به صورت کاملا مفصلی و به صورت ریشه در آن قرار داد که بعد از بتن ریزی ستون، آرماتورهای ریشه تیر پله در حالت نهایی قرار می گیرند.

بتن ریزی و تراکم آن

گام ششم: قالب برداری

مدت زمان لازم از موقع بتن ریزی تا هنگام جداسازی قالب ها در کارهای مختلف متفاوت است. قالب باید وقتی برداشته شود که بتن قادر به تحمل تنشها و تغییر شکل های وارده باشد. این مدت به نوع بتن استفاده شده، آبو هوا، وضعیت محیطی محل اجرا و نحوه عمل آوردن بتن، بستگی دارد. عملیات قالب برداری و جمع کردن پایه ها باید گام به گام بدون ضربه و اعمال فشار، چنان صورت گیرد که اعضاء و قطعات، تحت بارهای ناگهانی قرار نگرفته، بتن صدمه نبیند و خدشه ای به ایمنی و قابلیت بهره برداری قطعات وارد نشود. پس از جداسازی قالب نیز لازم است تا مدتی از وارد آمدن هرگونه ضربه به سطح بتن جلوگیری شود.

قالب برداری

گام هفتم: عمل آوری بتن

عمل آوری به مجموعه عملیاتی گفته می شود که برای حفظ رطوبت و دمای بتن، در مدت زمان معین، بلافاصله پس از ریختن و پرداخت بتن انجام می گیرد. عمل آوری در خصوصیات بتن سخت شده مانند: مقاومت فشاری و دوام (مقاومت سایشی و مقاومت در مقابل یخبندان و …) تأثیر قابل ملاحظه ای دارد. عمل آوری بتن با روش های مختلفی قابل انجام است که برخی از روش های متداول عبارت اند از: – آب پاشی مستمر سطح بتن – پوشاندن سطح بتن با گوئی کنفی مرطوب– پوشاندن سطح بتن با ورقه های پلاستیکی – پوشاندن سطح بتن با ورقه های پشم شیشه

انتهای پیام/