چاه عمیق عامل نابودی منابع آب زیرزمینی و خاک
به گزارش اخبارساخته ها؛ کشور ایران از شروع پیدایش سرزمینی کم بارش ، گرم و خشک بود و ایرانیان از هزاران سال پیش برای رهایی از کم آبی و خشکسالی فکری جدید و خلاقانه کردند و حفر ( قنات ) را اختراع کردند و توانستند با اتکا به قنات رمز قرار در بیقراری را کشف کنند ، قنات سامانه زیرزمینی هستند که آب را از منابع طبیعی مانند چشمه ها یا رودخانه ها به مناطقی دیگر میبرند این سیستم ها اغلب بر پایه ساختمانهای باستانی و تجربیات چندین قرنه احداث میشوند و نیازمند نظارت و نگهداری دقیق هستند ولی برعکس قنات ها ، چاهها منابع آب زیرزمینی را مستقیماً از عمق زمین استخراج میکنند که بنده معتقدم قنات ها ( شیر زمین ) را میدوشند ولی چاهها ( خون زمین ) را میمکند و با همین استدلال پی میبریم که آب در رشته قنات ها همیشگی و پایدار باقی میماند چون آب قنات از حاصل سرریز سفره آب زیرزمینی است ولی چاه به محض حفر شدن آنقدر از سفره زیرزمینی بطور مستقیم برداشت میکند تا اتمام یابد یا به عبارتی آبخوان کامل خشک شود در نتیجه بر اثر حفر چاه زمین دچار مرگ آبخوان میشود و به پیوست آن دچار فرونشست زمین میشود که تبعات بسیار سخت و شومی بهمراه دارد و اولین چاه آب در ایران در سال { 1334 } در شهرستان ( رباط کریم ) حفر شد که امروزه بعد از گذشت { 70 } سال تعداد چاههای حفر شده به بیش از { 1,000,000 } حلقه رسیده است و چاهها بقدری به منابع آب زیرزمینی آسیب زده که امروزه ایران را به لبه پرتگاه آبی و موجبات توسعه نامتوازن را پدید آورده است .
قناتها در مناطقی که سطح آب زیرزمینی بالا و قابلیت نفوذ آب در خاک کم است نسبت به چاهها زهکشی مناسب تری دارند با توجه به مزایای متعدد قناتها این روش سنتی همچنان در بسیاری از مناطق خشک و نیمه خشک مورد استفاده قرار میگیرد و نقش مهمی در تامین آب پایدار دارد .
انتهای پیام/
منبع خبر: حمید رضا رمضانی
نوشین طاهران پور