روز خبرنگار مبارک…
به گزارش خبرنگار پایگاه خبری اخبار ساخته ها؛ در هر جمعی که خود را به عنوان خبرنگار معرفی میکنم، اطرافیان سر صحبت را باز کرده و تمامی مشکلات شخصی تا معضلات شهری را بازگو میکنند، گویی راه اصلی برای ارتباط با مسوولان را پیدا کرده و نمیخواهند این فرصت را از دست دهند.
آنقدر مشکلات را با جزییات میگویند که تا مدت ها خود را غرق آن مسایل میبینی و برای انجام آن و برطرف کردن ذرهای از دغدغههای جامعه حس می کنی مسوول تر از مسوولان هستی و اگر اقدامی نکنی عذاب وجدان خواهی گرفت.
پل ارتباطی میان مردم و مسوولان نزدیک ترین عنوان به خبرنگاران است، اصحاب رسانه بدون واسطه میتوانند مسوولان رده بالا را از نزدیک ملاقات کنند و همواره از کمترین زمان ممکن برای بیان مشکلات استفاده خواهند کرد.
خبرنگاران سنگرداران سرای صداقت و سربازان میدان حقیقت هستند و با قلم خود بر بیداری پاسداری میکنند، آنان آزادی بیان را بالاترین آرمان بشری میدانند و با تلاش شبانه روزی برای تامین امنیت و تضمینی برای رفاه جامعه تلاش میکنند.
بحران معیشت، معضل بیمه، نداشتن امنیت شغلی از آسیب های واقعی شغل خبرنگاران است و تنها خواسته این قشر حمایت بی چون و چرا از سوی مسوولان است.
هنرمندانی که "خبرنگاری" نه برای بسیاری از آنها "حرفه" نان و آبداری شد و نه شاهراهی برای رسیدن به عشق غایی بلکه تنها از آن نامی مانده است.
روزی که هر ساله وعدههای زیادی در آن شنیده میشود و بلافاصله پس از آن، تا سال دیگر، فراموش میشود، روزی که در آن به جای ارج و قرب، گوشهنشینتر از همیشهاید و در آن انزوا، از عظمت شما سخن گفته میشود که البته فقط "سخن گفته میشود و نه هیچ چیز دیگر".
خبرنگاری از آن دست حرفههای سخت و شریفی است که حتی اگر خبرنگاری امروز به جای مطالبهگری از مسئول، در کنار آن قرار بگیرد و مجیزگو شود هم، نمیتوان آنچنان خرده گرفت، از آن دست حرفههایی است که حتی اگر به جای فریاد مظلوم و مردم، منافع گروهی خاص را بیارایند، باز هم، عملکرد قابل دفاعی خواهند داشت.
نکته قابل توجه اینجاست که هرچند با پیشرفت تکنولوژی و تغییر مدیا، نام و حرفه خبرنگاری نیز در لحظه، در حال تغییر است اما در کنار مردم ماندن برای همیشه ایام و از مشکلات و سختیهای آنان نوشتن، هرگز از اصول این حرفه سخت و سنگین جدا نخواهد شد.
در این میان باید به خود خبرنگار نیز نقد کرد که شاید دلیل طیف وسیع ناملایمتها و مشکلات، عملکرد آنها است، زمانی یک خبرنگار ارج و قرب خواهد داشت که از مردم بنویسد و برای رفع مسائل و مشکلاتشان در تلاش باشد، از این سو، هر چه از آنها دورتر شود، به طور حتم، شغل اصلی خود را نیز برای همیشه به فراموشی خواهد سپرد و از اذهان مردم دورتر میشود.
نویسندگی هنر نوشتن متنی است که چندین بار خوانده شود، اما خبرنگاران باید طوری خبر را بیان کنند که تنها با یک بار خواندن، مخاطب از منظورشان آگاه شود. این مهارت یک خبرنگار است.
معالوصف و با همه این تفاسیر، هنوز خبرنگاران زیادی هستند که با وجود درد و رنجهای مکرر، همواره بر اصل و اساس خود باقی ماندند، مردم را به منافع شخصی خود ترجیح دادند و از آنها به جای دفاع از مسئول نوشتند، خبرنگارانی که با عملکرد خود، بذر امید بر دل مردم مینشانند و "صیانت از روشنی و راستی" را سرلوحه خود قرار میدهند؛ اینجاست که باید به این همکاران عزیز گفت "روزتان مبارک".
۱۷ مرداد ۱۳۷۷، یادآور شهادت محمود صارمی خبرنگار خبرگزاری جمهوری اسلامی مستقر در مزار شریف افغانستان، به همراه هشت نفر از کارکنان سرکنسولگری ایران در این شهر توسط عوامل گروه طالبان است که به روز خبرنگار در تقویم رسمی کشور نامگذاری شده است.
انتهای پیام/