محمدابراهیم باستانی پاریزی؛ تاریخنگاری با آثار بسیار خوشخوان

به گزارش خبرنگار پایگاه اخبار ساختهها؛ امروز شنبه پنجم فروردین ماه 1402 خورشیدی، پنجمین روز سال جاری، برابر است با بیست و پنجم مارس 2023 میلادی و سوم رمضان 1444 هجری قمری.
9 سال پیش در چنین روزی در سال ۱۳۹۳، استاد دکتر محمدابراهیم باستانی پاریزی بدرود زندگی گفت.
تولد و تحصیل تاریخ در دانشگاه تهران
محمدابراهیم باستانی پاریزی، استاد برجسته تاریخ در دانشگاه و یکی از تاریخدانان و نویسندگان تاریخی بزرگ معاصر است. وی در دی ماه ۱۳۰۴ در پاریز از توابع کرمان متولد شد. پس از گرفتن دانشنامه دیپلم، در سال ۱۳۲۵ برای ادامه تحصیل به تهران نقل مکان کرد و یک سال بعد در دانشگاه تهران در رشته تاریخ تحصیلاتش را آغاز کرد و آن را تا پایان مقطع دکتری پی گرفت. دکتر باستانی پاریزی در خاطرات خود آورده است که از نخستین ساکنان کوی دانشگاه تهران در امیرآباد (کارگر شمالی فعلی) بوده است. این استاد یگانه در سال ۱۳۳۸ با مدیریت مجله داخلی دانشکده ادبیات، کار خود را در دانشگاه تهران آغاز کرد و تا سال ۱۳۸۷ که بازنشسته گردید، استاد تماموقت این دانشگاه بود.
تاریخنگاری و شعر و شاعری
استاد باستانی پاریزی در نویسندگی و شعر و شاعری هم دست داشت، به ویژه در تألیف کتابهای تاریخی به سبک و شیوهای که مخصوص خود او بود. از میان نوشتههای متعدد استاد دکتر باستانی پاریزی، هشت کتاب که همگی عدد هفت را همراه نام خود دارند از بقیه پرآوازهترند، مانند: «نای هفتبند»، «خاتون هفتقلعه» و «آسیای هفتسنگ». نوشتههای تاریخی استاد باستانی پاریزی پر از داستانها و ضربالمثلها و حکایات و خاطرات و نکات طنز و اشعاری است که اطلاعات خوبی به خواننده میدهد و خواندن متن را لذتبخش میکند.
استاد دکتر محمدابراهیم باستانی پاریزی، در ۵ فروردین ۱۳۹۳ در ۸۹ سالگی در تهران شمع وجودش خاموش گشت و پس از تشییعی باشکوه، پیکرش در آرامگاه بهشت زهرا در خاک آرمید.
«یاد آن شب که صبا در ره ما گل میریخت، بر سر ما ز در و بام و هوا گل میریخت»، مطلع غزلی زیبا از استاد باستانی پاریزی است.
بازنویسی، تنظیم و اجرا: آرش امجدی
تهیهکننده: انسیه سمیع پور
کانال تلگرام «دیروز همینجا»:
https://t.me/diroozhaminja
انتهای پیام/